​FLORENTIA IKONOMIDOU

The cage / Το κλουβί October 2010

Personal exhibition at Astra gallery

​

Preface of the exhibition catalog:

 

When a child, I had seen the painting of a princess in a book. It was titled ''Infanta Margarita painted by D. Velazquez, detail''. Until then I had a different picture of a princess in mind, sculptured by the fairy tales I had read and the classical comics of times. The girl of the painting was wearing a dress, the bottom part of which resembled a cage of birds, while the top part appeareed to be very tight. For this reason her arms were isolated from her body, like the two sides of a triangle with the top of the head on the top. The golden ribbons that surrounded the tiny body seemed rather like chains.

 

In years that followed I saw in museums portraits of Margarita as a child and as a young woman, and I was greatly impressed by the freedom of the brush stroke o Velazquez. The female figure was now an old acquaintance of mine. I was also impressed by Picasso's series of work based on Velazquez's Maninas. It seemed to me that we had common friends! 

 

I often refer in my work to the work of painters of the past.Perhaps in this way I try to rationalize this very element of their work that enchants and influences me. I cannot pin-point my thought processses that retrieved Margarita, although three years ago I had started an ink drawing. I had chosen a large cotton paper for prints and intended to fill it with small figurines like ideograms.It was my prime stage of far- sightedness during which I did not use spectacles that led me to draw the figures a little larger than what I initialy intended. The first shape which I painted was of a maiden-cage and then I drew up more encaged forms.

 

This was the start of a thread. I had already ventured with the added animation tool of my new software adition. I liked the idea of an icon in motion. I thought that technology always presents a challenge by arming software with new possibilities. It was really awesome to see a drawing move in front of your very eyes, while in the past such realization was rather a very complicated action.

 

It was not my first time to utilize the digital drawing pad. I started with the drawing of the movement of a series of birds. THen I created the maiden by memory. What I had in mind was to create a motion-gravure that would offer a sequence of prints, almost as many as the created frames of motion. For this reason I drew flat forms, basically on black and white. I did not want the story to play a significant role, or at least not more significant than in my earlier work. In this way the animated drawing can be seen in circles, without a beginning, a middle or an end and lasts as long as needed for one to observe any two dimensional art work, whether to stop in front of it, or by-pass it.

 

Printing was done on Hahnemuhle, German etching cotton paper 310 grams with special inks for Epson Stylus Pro 9900 printer. while printing the frames I was lead to compositional interventions that shaped the final form of the animated drawing.

 

My presented works are prints that resulted from the animation, together with the animated drawing that resulted from the prints.

 

 

Όταν ήμουν μικρή είχα δει σε κάποιο βιβλίο μια ζωγραφισμένη πριγκιποπούλα. Η λεζάντα έγραφε: Iνφάντα Μαργαρίτα ζωγρ. από Ντ.Βελάσκεθ, λεπτομέρεια. Μέχρι τότε, από τα παραμύθια που διάβαζα, ιδίως σε «κλασσικά εικονογραφημένα», είχα σχηματίσει διαφορετική εικόνα για τις πριγκίπισσες. Εκείνο το κοριτσάκι του πίνακα ήταν ντυμένο με ένα φόρεμα που το κάτω του μέρος θύμιζε κλουβί, ενώ από τη μέση και πάνω φαινόταν να σφίγγει τη μικρή υπερβολικά, γι’ αυτό και τα δύο χέρια, απομακρυσμένα από το κορμί της, σχημάτιζαν πλευρές ισοσκελούς τριγώνου με κορυφή την κορυφή του κεφαλιού. Οι χρυσές τρέσες που τύλιγαν το σωματάκι έμοιαζαν  περισσότερο  με αλυσίδες.

 

Στα χρόνια που ακολούθησαν είδα σε μουσεία πορτραίτα της Μαργαρίτας σαν παιδάκι αλλά και άλλα στα οποία ήταν μεγαλύτερη και με εντυπωσίασε από κοντά η ελεύθερη πινελιά του Βελάσκεθ. Το κορίτσι ήταν μια παλιά  μου γνώριμη. Ακόμη με εντυπωσίασε πολύ και  η σειρά των έργων που είχε κάνει ο Πικάσο με αφορμή τις  Μενίνας του Βελάσκεθ. Μου φάνηκε πως είχαμε κοινές φίλες,

 

Συχνά στη δουλειά μου αναφέρομαι σε έργα προηγούμενων ζωγράφων. Με αυτό τον τρόπο ίσως προσπαθώ να εξηγήσω ορθολογικά στον εαυτό μου ποιο είναι αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο τους που με μαγεύει τόσο πολύ και με επηρεάζει.

 

Δεν σχεδίαζα για πρώτη φορά με την ηλεκτρονική πένα στον υπολογιστή. Ξεκίνησα με τα σχέδια και τις κινήσεις μιας σειράς πουλιών. Στη συνέχεια έφτιαξα το κοριτσάκι όπως το θυμόμουν. Είχα σαν στόχο ένα κινούμενο χαρακτικό που θα μου πρόσφερε πολλές εκτυπώσεις, σχεδόν όσες και τα καρέ του. Γι’ αυτό σχεδίασα πλακάτες φόρμες κυρίως σε μαύρο άσπρο. Δεν θέλησα να παίζει σημαντικό ρόλο η αφήγηση, τουλάχιστον όχι παραπάνω απ’ ό,τι στα έργα που έχω κάνει μέχρι σήμερα. Έτσι το κινούμενο σχέδιο παρακολουθείται κυκλικά, χωρίς αρχή μέση και τέλος, και έχει μικρή διάρκεια, όσο χρειάζεται δηλαδή για να παρατηρήσει κανείς οποιοδήποτε δισδιάστατο έργο, να σταματήσει μπροστά του ή να το προσπεράσει.

 

Τα τυπώματα έγιναν πάνω σε Hahnemuhle, german etching, βαμβακερό χαρτί 310 γραμμαρίων με τα ειδικά μελάνια του Epson Stylus Pro 9900. Όταν άρχισα να τυπώνω τα καρέ οδηγήθηκα σε συνθετικές επεμβάσεις, οι οποίες διαμόρφωσαν και την τελική μορφή του κινουμένου σχεδίου.

 

Τα έργα που παρουσιάζω είναι τα τυπώματά μου που προέκυψαν από το κινούμενο σχέδιο, μαζί με το κινούμενο σχέδιο που προέκυψε από τα τυπώματά μου.